Turkish verbs typically take various suffixes to express tense, mood, and aspect. There are some irregular verbs, but most verbs follow a regular conjugation pattern. In Turkish, there are four types of verbs:
Regular verbs ending in "-mek" or "-mak" Example: yemek (to eat), yapmak (to do/make)
Verbs ending in "-dir" Example: öğrenmek (to learn), inanmak (to believe)
Verbs ending in "-t" Example: gitmek (to go), etmek (to do)
Verbs ending in "-r" Example: aramak (to search for), ölmek (to die)
In Turkish, the verb generally comes at the end of the sentence, and the subject and object can be indicated by personal endings or separate pronouns. Turkish also has a range of auxiliary verbs, such as "olmak" (to be) and "gelmek" (to come), which combine with other verbs to form compound tenses.
Ne Demek sitesindeki bilgiler kullanıcılar vasıtasıyla veya otomatik oluşturulmuştur. Buradaki bilgilerin doğru olduğu garanti edilmez. Düzeltilmesi gereken bilgi olduğunu düşünüyorsanız bizimle iletişime geçiniz. Her türlü görüş, destek ve önerileriniz için iletisim@nedemek.page